Curiosa animación en 3D de Marcelo Ortiz, realizada no 2006, na que homenaxea o Guernica de Picasso, A habitación de Arlés de van Gogh, A persistencia na memoria de Dalí e a Relatividade de Escher. Sona a canción de Durán-Durán, The Chauffer.
Nesta curtometraxe de Juan Pablo Etcheverry (Santiago de Compostela) e titulado Minotauromaquia, Pablo en el laberinto, o autor inspirándose no mito do Minotauro e na obra de Picaso, presenta a problemática da creatividade e da toma de decisións do artista (ficha na súa web). Recibiu numerosos premios e recoñecementos
A música é de Stravinsky, Pájaro de fuego
Unha mestura da obra gráfica de Picasso para rematar no Guernica. Realizada polo artista ruso Popov, con música de guitarra española de fondo.
Percorremos a historia da pintura grazas ó vídeo de Joan Gratz, gañador dun Oscar de animación en 1992, amén de outros premios. O seu título, Mona Lisa descending a starcaise, xoga con dúan obras distantes no tempo: Mona Lisa ou Gioconda de Leonardo e Nu baixando unha escaleira de Duchamp.
Unha animación sobre os espazos imposibles de Escher
Miró nunha animación da súa obra O xardín
A obra de Roy Lichtenstein, Animated Pop-Art, con música de U2, empregada como promoción da súa xira PopMarp Tour, de 1997
O que sucede no Tapíz de Bayeux
La Trilogie du chevalet from Sébastien Deschênes on Vimeo.
Elles, Toulouse-Lautrec
O artista ruso Alexander Petrov, emprega unha técnica moi especial para realizar cortametraxes de animación.
Percorremos a historia da pintura grazas ó vídeo de Joan Gratz, gañador dun Oscar de animación en 1992, amén de outros premios. O seu título, Mona Lisa descending a starcaise, xoga con dúan obras distantes no tempo: Mona Lisa ou Gioconda de Leonardo e Nu baixando unha escaleira de Duchamp.
Unha animación sobre os espazos imposibles de Escher
Miró nunha animación da súa obra O xardín
A obra de Roy Lichtenstein, Animated Pop-Art, con música de U2, empregada como promoción da súa xira PopMarp Tour, de 1997
Unha visión da obra de Munch, O berro
O que sucede no Tapíz de Bayeux
Animación nos lenzos de Renoir, Seurat e Magritte
Elles, Toulouse-Lautrec
Mondrian e a súa evolución
Miguel Anxo e os seus traballos
Tuner emprende un novo camiño
Sabemos que para cada segundo de animación hai que facer 24 fotogramas de debuxos, isto foi o habitual, recorda as películas clásicas de Disney. pero lhai outras fómulas: con obxectos, con figuras de plastilina, con marionetas ou de xeito dixital.
Petrov realiza cada fotograma con pintura ó óleo sobre grandes planchas de cristal, traballando basicamente cos dedos e ás veces con pinceis para os pequenos detalles. É un traballo moi laborioso, para unha película e 20 minutos precisa case 30.000 imaxes. Resulta así que o que vemos son sucesivos cadros ó óleo sobre cristal, fíxate na imaxe que segue, parece un cadro pero é un fotograma. recordan os cadros dos realistas ou dos impresionistas.
O proceso é lento e complexo. Parte dun storyboard, viñetas debuxadas a lapis, e sen cores, coas que se narra a historia. Logo pasa cada viñeta á placa de cristal, en maior tamaño, pintando con óleo, con poucas cores, como máximo seis, de modo que obtén tonalidades variando a densidade da pintura. A partir dese cadro base, vai filmando ó tempo que modifica o deseño inicial para ir producindo o movemento, é dicir destrúe e refai continuamente.
No seguinte vídeo, aínda que en ruso, podemos ver a técnica.
Basada no libro de Hemingway O vello e o mar, realizou esta curtametraxe de 20 minutos de producción canadense cuns resultados estéticos impresionantes e polo que recibiu un Oscar en 1999, amén de outros premios máis. Está realizada para proxectar en IMAX, un sistema de proxección de moi alata definición de imaxe e de grandes proporcións, pensa que a pantalla IMAX stándar mide 22 m de ancho e 16 m de alto, o espectador semella estar dentro da acción que sucede na cinta.
Petrov realiza cada fotograma con pintura ó óleo sobre grandes planchas de cristal, traballando basicamente cos dedos e ás veces con pinceis para os pequenos detalles. É un traballo moi laborioso, para unha película e 20 minutos precisa case 30.000 imaxes. Resulta así que o que vemos son sucesivos cadros ó óleo sobre cristal, fíxate na imaxe que segue, parece un cadro pero é un fotograma. recordan os cadros dos realistas ou dos impresionistas.
O proceso é lento e complexo. Parte dun storyboard, viñetas debuxadas a lapis, e sen cores, coas que se narra a historia. Logo pasa cada viñeta á placa de cristal, en maior tamaño, pintando con óleo, con poucas cores, como máximo seis, de modo que obtén tonalidades variando a densidade da pintura. A partir dese cadro base, vai filmando ó tempo que modifica o deseño inicial para ir producindo o movemento, é dicir destrúe e refai continuamente.
No seguinte vídeo, aínda que en ruso, podemos ver a técnica.
Basada no libro de Hemingway O vello e o mar, realizou esta curtametraxe de 20 minutos de producción canadense cuns resultados estéticos impresionantes e polo que recibiu un Oscar en 1999, amén de outros premios máis. Está realizada para proxectar en IMAX, un sistema de proxección de moi alata definición de imaxe e de grandes proporcións, pensa que a pantalla IMAX stándar mide 22 m de ancho e 16 m de alto, o espectador semella estar dentro da acción que sucede na cinta.
A curtametraxe narra a historia dun vello pescador, Santiago, que se adentra no mar para pescar esperando que a sorte, que fai moito que non o acompaña, vire. En efecto, un enorme peixe espada pica o anzó, e comeza a loita entre o vello e o peixe,......
Disfrutao aínda que non é o mesmo que velo en IMAX ou en TV.
Disfrutao aínda que non é o mesmo que velo en IMAX ou en TV.
