POLOS VIEIROS DA ARTE: Anamorfose

O que comezara cunhas simples pinturas na rúa con xices, acabou en magníficas obras que xogan coa perspectiva, fálase de "arte perceptivo"

Hai que deformar par obter a imaxe correcta desde un único punto de vista

Aquí vemos as obras de artistas que realizan tanto obra na rúa coma en paredes. Sempre sorprendentes!

Agora miremos os vídeos do seu traballo mostrando a técnica. Non están todos pero serve para facernos unha idea.

- KURT WENNER

- EDGAR MÜLLER

- TRACY LEE STUM (páxina web)

A colaboración comercial deu lugar a este spot de Honda

- EDUARDO RELERO (páxina web)

- LEON KEER (páxina web)

Outro ámbito no que se xoga coa anamorfose son as instalacións. Uns exemplos

- MICHAEL MURPHY (páxina web)

A ilusión óptica dun paso de cebra nunha pequena poboación do noroeste de Islandia. Un xeito definitivo de frear a velocidade

As formas anamórficas esixen un punto de vista lateral para obter a visión correcta. A perspectiva non fuga perpendicularmente cara ó fondo, pola contra está invertido, fuga diagonalmente cara adiante, cara a nos, por iso as dimensións se deforman.

Este artificio lúdico foi utilizado sen recibir denominación propia, a de anamorfose, ata mediados do XVII por obra do alemán Gaspar Schott. A primeira coñecida ven da man de Leonardo

Tales divertimentos que precisan un alto dominio técnico espalláronse por todas partes, ás veces para ocultar o prohibido ou facer sátira. Especial éxito tiveron en Alemaña estas adiviñas gráficas ou Cadros con secreto

Erhard Schön, discípulo de Durero, xilografía como a titulada Sal pola porta vello estúpido, 1535. No lado esquerdo, unha escena moralizante na que unha moza se deixa acariciar por un vello mentres lle rouba a bolsa para darlla ó mozo que está detrais da cortina. No lado dereito tan só se ven uns trazos pouco definidos, pero cando se mira adecuadamente aparece unha escena de sexo explícito entre a parella mentres expulsan o vello.

A mais recoñecida é a pintura de Holbein, Os Embaixadores, 1553

No XVII estendeuse a Francia e a España, onde contamos co curioso retrato de Carlos V na Catedral de Palencia que visto de fronte semella unha caricatura, pero ó mirar oblicuamente polo pequeno furado xurda o severo rostro do emperador.

Tamén entón apareceron as deformacións en xogos de espellos cilíndricos e cónicos que chegaron a Europa desde China a través da Ruta da Seda. A deformación anamórfica plana adquire a forma correcta ó se reflectir no espello

Ross McBride emprega este recurso nas súas tazas anamórficas e Bernard Prass para os retratos anamórficos: para captar a forma é preciso elixir o punto de vista correcto para que a acumulación de obxectos dé lugar á forma debida