Tamén chamada tempera en italiano ou aguada en castelán.
Técnica pictórica sobre papel na que as cores disólvense en auga en distintas gradacións, como aglutinante emprega goma arábiga, melaza ou mel.
Permite modificacións aínda seca en tanto non se aplique unha capa de verniz, capa necesaria para restar a opacidade das cores.