ROMANTICISMO

Xa vimos como a arte contemporánea se moveu entre dúas tendencias: voltar ó mundo clásico greco (Neoclasicismo) ou retomar os fundamentos do mundo medieval cristián.

Esta segunda visión -1790-1880- prima a subxectividade e o sentimento, é a visión romántica historicista e pintoresca en clara confrontación coa orde  e a racionalidade clasicista.

- Mantén o compromiso coa burguesía e cos levantamentos liberais (e contra da Restauración) e nacionalistas (xa non a idea do home universal da Ilustración).
- Defende o individualismo, a subxectividade e a autonomía. O artista libérase das directrices académicas, non ha de estar ó servicio do poder
- Busca inspiración no oriental e na Idade Media (arquitectura historicista), ó tempo que plasman os acontecementos do momento (loitas de liberación e pola liberdade)
- Déixanse levar polo sentimento, polo primario e visceral, pola subxectividade

Abarca un longo período de 1790-1880 no que os seus trazos se manifestan tamén na literatura ou na filososfía e cuxas manifestacións se expanden ata América

ARQUITECTURA

• A revisión medieval da lugar a obras neo-góticas, neo-románicas, neo-bizantinas, neo-mudéxares,....
• Deriva nunha arquitectura ecléctica que toma tamén trazos das arquitecturas tradicionais nacionais

GARNIER-Ópera de París	BARRY e PUGIN-Parlamento de Londres	NASH- Pavillón de Brihgton
L. Álvarez Capra-Igrexa Virxe da Paloma	Duomo de Cagliari	Catedral de Belgrado

ESCULTURA

• Mantivo a conexión clasicista sumando expresividade e movemento
• Preferencia polos temas contemporáneos

F.RUDE-A Marsellesa

CARPEUX-A danza

J. PIQUER- Infante morto

BELLVER, Anxo caído

PINTURA

• Trazos similares ós da escultura librerándose das directrices académicas
• Se o Neoclasicismo conectaba co Renacemento, os románticos conectan coa Idade Media e as súas ruínas e co gusto barroco polo drama
• A paisaxe como xénero, sublime ou pintoresco; o exótico, fantástico e onírico
• Empregan técnicas variadas: óleo, gravado, acuarela, litografía
• Pincelada libre, texturas rugosas 

Composicións dinámica e abertas	Luces vibrantes e contrapostas, potencia da cor	Dramatismo, xestualidade	Paisaxes (nubarróns, treboadas, oleaxes)
Delacroix	Girodet-Trioson	Alenza	Danby

As mostras mais representativas do romanticismo encontrámolas en Francia con dúas figuras senlleiras: Gericault e Delacroix

Inglaterra non chegou a conectar demasiado có neoclasicismo, as novas tendencias tiveron a súa mellor representación na paisaxe, paisaxes a miúdo imaxinarias que amosan a forza da natureza. A mediados do XIX a Irmandade Prerrafaelita volve a vista á pintura anterior a Rafael na procura dunha arte espiritual, simple e moralizante, posta en pé cunha moi coidada técnica, buscando a belaza aínda a costas da realidade

Dous artistas inclasificables, Blake e Füssli, móvense entre tendencias románticas pero cunha personalidade que os conecta co surrealismo e o simbolismo

PAISAXISMO: TURNER, CONSTABLE
O Temerario remolcado para o deu derradeiro atraque	Choiva, vapor e velocidade	Tormenta de neve: barco de vapor fronte á boca dun porto
Catedral de Salisbury, vista desde o xardín do pazo arzobispal	O carro de feo	Estudio de paisaxe marina con nube de choiva
PRERRAFAELITAS: ROSSETTI, MILLAIS, HUNT
Lady Lilith	Ofelia (video)	O espertar da conciencia
VISIONARIOS: BLAKE e FÜSSLI
O ancián dos días	Newton	O pesadelo

Alemaña desenvolveu unha pintura de paisaxes nas que a figura humana resulta insignificante. Nos tempos finais, o grupo dos Nazarenos -o primeiro movemento artístico organizado cuxa estética toman os Prerrafaelistas ingleses-, tornan á espiritualidade medieval cunha pintura bastante ecléctica pero chea de beleza

PAISAXISMO: FRIEDRICH
Camiñante sobre un mar de nubes	Lúa saíndo á beira do mar	Cantís brancos
NAZARENOS: OVERBECK, CORNELIUS, SCHNORR von CAROLSFELD
Italia e Alemaña	As virxes sabias e necias	Retrato de Clara Bianca von Quandt cun laúde,

Italia ten no veneciano Hayez o seu mellor representante, a súa obra, O bico, constitúe unha icona do romanticismo. Pero esta imaxe de ambientación medieval e tratamento teatral tamén contén o valor simbólico do proceso político do Risorgimento e alianza entre Francia e Italia

España cultiva o retrato (Madrazo), a paisaxe, (Villaamil) o cadro de historia (Rosales, Fortuny) e a imaxe costumista (Lucas Velázquez, Valeriano Bécquer), pero por riba de todo e de todos: GOYA.

MADRAZO,Doña Amalia de Llano y Dotres, Condesa de Vilches	PÉREZ VILLAMIL, Toledo	ROSALES,Dona Isabel a Católica ditanto o seu testamento
FORTUNY, A vicaría,Dona Isabel a Católica ditanto o seu testamento	LUCAS VELÁZQUEZ,Majas no balcón	Valeriano BÉCQUER, O baile, costumes populares na provincia de Soria